یک مقام مسئول در معاونت علمی : فناوری به کمک مشکل ریزگردها و گرد و غبار در سیستان می آید

به گزارش خط رند ۹۱۲ دبیرستاد توسعه فناوری های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری اظهار داشت: با نهایی شدن و اجرای الگوهای فناوری در منطقه سیستان و بلوچستان مشکل ریزدگردها و گرد و غبار حل می شود.

به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، نادرقلی ابراهیمی در حاشیه کنفرانس بین المللی گردوغبار در جنوب غرب آسیا که در دانشگاه زابل برگزار گردید اظهار داشت: ما در شرایطی قرار گرفتیم که علاوه بر شرایط تغییر اقلیم، دستکاری بشر بر روی حوزه ها و بی نظم کردن حوزه های آبخیز هم اراضی و مراکز ما را متأثر کرده است.
وی با بیان مثالی اضافه کرد: در منطقه سیستان کاهش ورودی حق آبه مسلم ما از کشور همسایه را منجر گردیده است، در حالیکه این حق آبه هم قانونی و هم علمی است. منطقه سیستان قبلاً به واسطه این حق آبه هم در دریاچه هامون و هم در کل منطقه یکی از مناطق مستعد کشاورزی و تولید مرتع و واحدهای بزرگ دامداری بوده که استان های مجاور را پوشش می داده است.
دبیر ستاد توسعه فناوری های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی با اشاره به این مورد که باید دخالت های بشری را در اقلیم به حداقل برسانیم اظهار داشت: باید با عنایت به شرایط طبیعی امکان استفاده بهتر از نزولات جوی را فراهم نماییم، بر این اساس در معاونت علمی ریاست جمهوری و در ستاد توسعه فناوری آب و خشکسالی فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری، ما عمدتاً به بحث های فناورانه ای می پردازیم که بتوان از راه آنها شرایط مناسب و پایداری را برای تأمین منابع مالی و معیشت مردم فراهم نمود.
ابراهیمی افزود: ما باید با مردم فکر نماییم و با آنها برنامه ریزی و با خودشان برنامه ها را اجرا نماییم و مسائل را به معیشت و سفره مردم گره زده و سبب تنعم بیشتر در سفره آنها شویم که اگر اینگونه عمل نماییم، مشکلات حل می شود. ولی اگر خودمان را جدای از مردم بدانیم و مسائل را جدای از مردم حل نماییم، مشکل حل نخواهد شد.
وی افزود: در منطقه سیستان بعنوان یک منطقه با فرهنگ، با قدمت و دانش بسیار بالا، بسیاری از مسائل را می توان با هماهنگی و همدلی و مشارکت مردم، حل و فصل کرد.
ابراهیمی با اشاره به تالاب هامون که هفتمین تالاب بین المللی آب شیرین دنیاست و مدتهاست گرفتار خشکسالی شده، اظهار داشت: این مورد را می توان به دوبخش تقسیم کرد که یک قسمت از موضوعات تالاب فرامرزی است که باید دستگاه های زیربط حق آبه تالاب را پیگیری کنند و بگیرند و بخش دیگر که مربوط به ما می شود، این است که اگر آبی وارد تالاب شد، چگونه باید در طولانی مدت حفظ و نگهداری نماییم و از شرایط اکوسیستم طبیعی حفاظت شود.
وی افزود: در واقع تأمین حق آبه باید پیگیری شود تا حق آبه مسلم ۸۵۰ میلیون مترمکعبی ما تأمین شود و از سویی با روش های علمی حداکثر پایداری و ماندگاری را در تالاب هامون فراهم نماییم، برنامه های فناورانه ای که در خوزستان و ارومیه اجرا شد، اساساً اینجا هم جواب خواهد داد و پیشنهاد من این بوده که الگوی اجراشده در ارومیه و خوزستان در سیستان هم اجرا شود.
دبیر ستاد توسعه فناوری های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست افزود: با خواست مردم و مسئولین محلی یک برنامه ملی و بین المللی باید اینجا رقم بخورد و طرح ملی و مجری ملی داشته باشد، اگر همه امکانات علمی و اجرایی کشور در آن جهت بسیج و بکارگیری شود، اساساً مسائل حل خواهد شد.
نادرقلی ابراهیمی افزود: سه سناریو را می توان برای منطقه سیستان و تالاب تعریف کرد؛ با این فرض که یا افغان ها به ما آب نمی دهند یا مجبور می شوند به واسطه سرریز شدن آب بدهند و یا اصلاً هیچکدام از اینها اتفاق نمی افتد. پس باید کشور برنامه هایش را با این سه سناریو تدوین کند. با واقعیت ها باید درست برخورد کنیم؛ در سناریویی که اصلاً آب نیاید باید چه کاری کرد، سناریویی که احتمالاً سیلاب های سرریز بیاید، چه باید کرد و یا اینکه به دنبال حق آبه باشیم.
وی افزود: از واقعیات نمی توان فرار کرد. باید با واقعیات درست برخورد و برنامه ریزی نماییم چون که باید بتوانیم پاسخگوی انتظارات و نیازهای مردم باشیم، بحث سیستان فقط مختص به مردم این منطقه نیست، بلکه مربوط به کل ایران است. مردم سیستان به واسطه جایگاه ارزشی و فرهنگی که دارند، جز مردم ایران هستند. مشکل سیستان مشکل سایر مناطق هم هست، پس باید یک کمیت استانی و منطقه ای ایجاد شود و یک خواست عمومی تا به نتیجه برسد.