طراحی و ساخت نانوسرنگ هایی برای تزریق دارو به سلول

به گزارش خط رند ۹۱۲ محققان روشی برای بهره برداری از باکتری ها عرضه کردند به صورتی که باکتری ها را مجبور می کنند به جای سم، دارو به سلول میزبان تزریق کند.

به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، تقلید از باکتری ها یکی از راهبردهای تولید محصولات جدید در پزشکی است. اخیرا محققان نانوسرنگ هایی با تقلید از باکتری تولید کردند که می تواند دارو را به بدن میزبان تزریق کند.
در حالی که خیلی از باکتری ها برای بدن مفید هستند، اما گونه مضر و خطرناک آنها هم در طبیعت به وفور یافت می شود. بعضی از این باکتری ها با سرنگ های بسیار کوچکی که در بدن خود دارند، سم را به داخل سلول میزبان تزریق می کنند.
به تازگی محققان موسسه ماکس پلانک روشی برای بهره برداری از این خصوصیت باکتری ها عرضه کردند به صورتی که باکتری را مجبور می کنند به جای سم، دارو به سلول میزبان تزریق کند.
بسیاری از باکتری ها همچون ایکولا به سلول میزبان متصل می شوند و سپس کانالی از میان غشا سلولی بوجود آورده و از آنجا پروتئین یا سم موردنظر خویش را به مرکز صدمه پذیر سلول تزریق می کنند که معمولا طی چند دقیقه سبب مرگ سلول می شود.
محققان ماکس پلانک این فرایند را زیر میکروسکوپ الکترونی بررسی نموده تا ساختار پروتئینی را با وضوح بالا مشاهده کنند. آنها دریافتند که می توان از این تکنولوژی استفاده کنند و به جای مواد پروتئینی سمی، ترکیباتی مفید وارد سلول میزبان کنند.
برای این کار سه شرط باید وجود داشته باشد، اول اینکه پروتئین باید اندازه مشخصی در حد بیشتر از ۲۰ کیلودالتون داشته باشد تا بتوان آنرا به شکل پایداری وارد سلول میزبان کرد. دوم این که این مواد باید بار مثبت داشته باشند و شرط سوم آن است که آنها نباید با کپسولی که حامل این مواد است، برهم کنش داشته باشند.
استفان راونسر از محققان این پروژه می گوید: با این روش ما نخستین قدم را در جهت هدف نهایی خود یعنی استفاده از این نانوسرنگ ها در پزشکی برداشتیم تا بتوانیم داروها را به صورت هدفمند وارد سلول های بدن نماییم.
وی اضافه کرد: در حالیکه این فرایند امکان دارد برای انتقال دارو مناسب باشد، در بعضی موارد هم امکان دارد برای تزریق پروتئین های سمی هم به کار آید. محققان این پروژه می گویند که این نانوسرنگ ها می توانند برای خنثی کردن سلول های سرطانی قابل استفاده باشد، اما برای این کار باید ابتدا تحقیقاتی انجام داد تا مشخص شود که چگونه می توان این مولکول ها را به سطح سلول سرطانی متصل کرد.
نتایج این پروژه در نشریه Nature Communications. به چاپ رسیده است.