خط رند ۹۱۲: به مناسبت سی و پنجمین سالگرد فعالیت «تلسکوپ فضایی هابل»(Hubble) در «آژانس فضایی اروپا»(ESA)، این تلسکوپ تصویر جدیدی از «خوشه ستاره ای ان جی سی ۳۴۶»(NGC 346) در ابر ماژلانی کوچک منتشر نمود.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، این منطقه کیهانی مملو از هزاران ستاره تازه متولد شده، با استفاده از روشهای فنی پیشرفته و داده هایی با استفاده از پرتو فروسرخ و فرابنفش به تصویرکشیده شده است.
به نقل از اس تی دی، این تصویر، جزییات پویایی مانند حرکات مارپیچی ستاره ها و بادهای شدید ستاره ای را نشان داده است. این بادها سحابی اطراف را شکل می دهند و دیدی واضح نسبت به شرایط کیهان اولیه ارائه می دهند.
جشن سی و پنجمین سالگرد هابل
«تلسکوپ فضایی هابل» سی و پنجمین سالگرد فعالیت خودرا با تصویری جدید و خیره کننده از «خوشه ستاره ای ان جی سی ۳۴۶» جشن گرفت. این منطقه ستاره زای فعال معروف به «کارخانه ستاره سازی»(star factory)، در ابر ماژلانی کوچک قرار دارد.
آژانس فضایی اروپا بعنوان بخشی از این مراسم سالگرد، مجموعه ای از تصاویر ویژه «تلسکوپ هابل» را منتشر نمود که بعضی از مهم ترین اهداف آنرا بازنگری می کنند. این تصاویر به روز شده، داده های تازه و پردازش شده را با روشهای فنی پیشرفته ترکیب می کنند تا وضوح و عمقی تازه را از تصاویر کیهانی نمایش دهند.
جدید ترین تصویر از «خوشه ستاره ای ان جی سی ۳۴۶»، این خوشه ستاره ای جوان را با جزییات استثنایی نشان داده است. با وجود این که «هابل» قبلا تصاویری از این منطقه منتشر نموده بود، این تصویر نخستین تصویری است که در آن پرتو فروسرخ، فرابنفش و مرئی ادغام شده اند که جامع ترین و پر جنب و جوش ترین نمای این منطقه ستاره ای پویا را تا به امروز نمایش داده است.
نگاهی اجمالی به جهان اولیه
منطقه «ان جی سی ۳۴۶» در ابر ماژلانی کوچک، یک کهکشان قمری برای کهکشان راه شیری است که در فاصله ۲۰۰ هزار سال نوری از ما در «صورت فلکی توکان»( Tucana) قرار دارد.
ابر ماژلانی کوچک نسبت به کهکشان راه شیری عناصر سنگین تر از هلیوم کمتری دارد یا در اصطلاح نجومی، کمتر فلزی است. این موجب می شود که شرایط در این کهکشان شبیه به آن چه در کیهان اولیه وجود داشت، باشد.
این منطقه، خانه بالاتر از ۲۵۰۰ ستاره تازه متولد شده است. پرجرم ترین ستارگان این خوشه که جرم آنها چندین برابر خورشید ماست، به نظر می آید با نور آبی شدیدی در این تصویر می سوزند. سحابی صورتی درخشان و ابرهای تیره به صورت مار، بقایای محل تولد ستارگان این خوشه هستند.
اسرار ستاره زایی
مارپیچی
ساسیت و قدرت بالای تفکیک «هابل» در کشف اسرار ستاره زایی «ان جی سی ۳۴۶» مؤثر بوده است. دانشمندان با استفاده از دو مجموعه مشاهدات با فاصله ۱۱ سال، حرکات این ستارگان را ردیابی کردند و نشان دادند که آنها به سوی مرکز خوشه درحال حرکت به شکل مارپیچی هستند. این حرکت مارپیچی نتیجه جریانی حاصل از گاز خارج از خوشه است که به ستاره زایی در مرکز این ابر متلاطم کمک می نماید.
این خوشه حاوی ستارگان داغ و پرجرم است که تشعشعات شدید و بادهای ستاره ای شدیدی را تولید می کنند. این ستارگان گازهای متحرک محل تولدشان را به هم می کوبند و آغاز به پراکندگی سحابی اطراف می کنند.
گازهای درخشان و سرنخ های کیهانی
این سحابی معروف به «N۶۶» است که درخشان ترین نمونه از منطقه «اچ ۲»(H II) در ابر ماژلانی کوچک است. مناطق «اچ ۲» از راه پرتو فرابنفش ساطع شده از ستارگان جوان و داغ، مانند «ان جی سی ۳۴۶» می درخشند. وجود این سحابی درخشان نشان دهنده سن کم این «خوشه ستاره ای» است، برای اینکه منطقه «اچ ۲» فقط تا زمانی می درخشد که ستارگان، درخشش آنرا تامین کنند.
این تصویر از چندین مأموریت رصدی «هابل» تهیه شده است. «تلسکوپ فضایی هابل» یکی از مهم ترین و بادوام ترین رصدخانه های تاریخ ستاره شناسی است. این سیستم که در سال ۱۹۹۰ راه اندازی گردید، بالاتر از سه دهه فعالیت داشته است و بازهم به اکتشافات پیشتاز خود ادامه می دهد.
هابل یک پروژه مشترک بین ناسا و «آژانس فضایی اروپا» است که نشان دهنده یک همکاری دراز مدت بین المللی است. «مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا» (Goddard Space Flight Center) در ایالت مریلند و شرکت «لاکهید مارتین اسپیس»(Lockheed Martin Space) در ایالت دنور، این تلسکوپ و مأموریت های آنرا مدیریت می کنند.
منبع: rond912.ir
