ساخت نانوحسگری برای رصد بیماریهای عصبی

خط رند ۹۱۲: پژوهشگران نانوحسگری ساختند که می توان با آن سیگنالینگ عصبی را بصورت زنده رصد کرد که این توانایی به تشخیص بیماریهای عصبی کمک شایانی می کند.

به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، هر حرکتی در بدن انسان به صورتی توسط سیگنال های مغز تنظیم می شود. پژوهشگران دانشگاه «نورث وسترن» نوع جدیدی از نانوحسگر را به وجود آورده اند که به دانشمندان امکان می دهد ارتباط بین مغز و بدن را در زمان واقعی رصد کنند.
هدر کلارک، با همکاری محققانی از دانشگاه کالیفرنیا یک نانوحسگر مبتنی بر DNA تولید کردند که یک انتقال دهنده عصبی خاص، به نام استیل کولین را تشخیص می دهد. این سنسور به محض تولید و آزاد شدن این ماده از سلول ها آنرا شناسایی می کند.
موناگان می گوید: از نظر درک رابطه بین مغز و بدن، بسیار مهمست که وقتی عصب ها در حال برقراری ارتباط هستند و سیگنال هایی را ایجاد می کنند، بتوان این سیگنال ها را تشخیص داد.
درک این ارتباط خصوصاً هنگام بروز مشکل در آنها بسیار مهم می باشد. بیماری هایی مانند پارکینسون نتیجه تخریب سلول های عصبی و از میان رفتن ارتباطات بین مغز و بدن است.
یک رشته پزشکی رو به رشد که بعنوان بیوالکترونیک شناخته می شود، به دنبال استفاده از تحریک عصبی بسیار خاص برای درمان این نوع بیماریهای عصبی است.
موناغان می گوید: اگر مقرر است از تحریک عصبی بعنوان دارو استفاده کنید، نیاز به بازخوانی میزان تحریک دارید. توسعه این نانوحسگر، شرایط بازخوانی انتقال دهنده عصبی استیل کولین را فراهم می آورد.
این نانوحسگر از یک بخش فلورسنت تشکیل شده است که در حضور استیل کولین می درخشد و در موش های زنده و در زمان واقعی دیده می شود.
کلارک، موناگان و همکارانشان با بهره گیری از میکروسکوپ های قدرتمندی که در دانشگاه نورث وسترن قرار دارد، برای رصد درخشش نشانگرهای فلورسنت با فعال شدن انتقال دهنده عصبی استفاده کردند.
توسعه این نانوحسگر فقط شروع کار است و پژوهشگران امیدوارند در آینده سنسورهای قوی تری نیز ایجاد کنند.
کلارک می گوید: این نانوحسگر، ابزاری است که پژوهشگران می توانند برای پاسخ به سوالات اساسی در مورد سیگنالینگ بیوشیمیایی در بدن استفاده کنند. من بعنوان یک دانشمند، توسعه ابزارهای جدید و انجام انواع تحقیقات بین رشته ای که می تواند تأثیر واقعی در جهان داشته باشد، را دوست دارم.
محققان یافته های خودرا در قالب مقاله ای در نشریه Proceedings of the National Academy of Science منتشر نمودند.

منبع: