نخستین نما از پرتاب جرم تاجی خورشید از درون را تماشا کنید

خط رند ۹۱۲: کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا نخستین رصد در نوع خود از یک پرتاب جرم تاجی را انجام داده است.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، هر چند وقت یکبار، میدان مغناطیسی جوشان خورشید، ابرهای عظیم پلاسما را به فضای فراتر از سطح خورشید پرتاب می کند. به این موارد خروج جرم تاجی (CME) می گویند. برای مثال، اگر مسیر یک خروج جرم تاجی به سمت زمین باشد، نتیجه آن می تواند ایجاد شفق های قطبی تماشایی باشد و البته به همان اندازه اختلالاتی در شبکه های الکتریکی و ماهواره ها ایجاد می شود.
به نقل از اسپیس، حالا، کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا برای نخستین بار به داخل یک جرم تاجی که از خورشید فوران می کند، نگاهی انداخته است. بنظر می رسد آن چه درون آن نهفته است گنجینه ای برای فیزیکدانان خورشیدی باشد. ابزار تشخیص نور مرئی و تصویرگر میدان وسیع کاوشگر خورشیدی پارکر(WISPR) گرداب های واضح و متلاطم را در خروج جرم تاجی ثبت کرده است.
فیزیکدانان این گرداب ها را ناپایداری کلوین-هلمهولتز(KHI) می نامند. آنها فکر می کنند رویدادهای ناپایداری کلوین-هلمهولتز زمانی رخ می دهند که یک بخش از یک مایع با حرکت سریع با مایع دیگری تعامل داشته باشد. در زمین، ناپایداری کلوین-هلمهولتز در ابرها زمانی اتفاق می افتد که سرعت باد در یک سر ابر با سرعت باد در سر دیگر آن متفاوت باشد.
فیزیکدانان خورشیدی استنباط کرده اند که ناپایداری کلوین-هلمهولتز در خروج جرم تاجی وجود دارد اما آنها هیچ گاه تجهیزات مناسب و قرارگیری در مکان مناسب برای مشاهده پدیده ها را نداشته اند.

اوانجلوس پائوریس(Evangelos Paouris)، فیزیکدان خورشیدی در دانشگاه جورج میسون، در اطلاعیه ای گفته است: تلاطمی که منجر به ناپایداری کلوین-هلمهولتز می شود، نقشی اساسی در تنظیم دینامیک خروج جرم تاجی جریان یافته بوسیله باد خورشیدی محیطی بازی می کند. از ین جهت، درک ‌پریشانی در دستیابی به درک عمیق تر از تکامل خروج جرم تاجی است.
کاوشگر خورشیدی پارکر در روز ۱۲ اوت سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد. از آن زمان، مدار بیضی شکل این کاوشگر به آن اجازه داده تا نزدیک تر از همیشه وارد تاج خورشید شود و در اصل، تبدیل به نخستین جسم تولید شده توسط انسان شود که وارد جو بیرونی خورشید می شود.
حتی هم اکنون، کاوشگر خورشیدی پارکر وارد مدار نهایی خود نشده است. این کاوشگر بارها و بارها از کنار سیاره زهره عبور کرده است تا از گرانش این سیاره برای افزایش سرعت و محکم کردن مدار خود به دور خورشید استفاده نماید. در ماه نوامبر امسال، این کاوشگر برای هفتمین بار از کنار زهره عبور خواهدنمود و بار دیگر مدار خودرا در اطراف خورشید محکم می کند و این کار به آن امکان عبور از فاصله ای معادل ۹.۵ شعاع خورشیدی از سطح این ستاره سوزان در سال ۲۰۲۵ را می دهد.

منبع: